SKÁLD.IS

Þuríður Guðmundsdóttir er fædd 16. nóvember 1939 og uppalin í Hvítársíðu í Borgarfirði.

Lengst af hefur Þuríður búið í Reykjavík og meðal annars starfað sem kennari.

Fyrsta ljóðabók Þuríðar, Aðeins eitt blóm, kom út árið 1969 og samtals urðu ljóðabækur hennar sjö.

Í upphafi vakti Þuríður ekki mikla athygli sem ljóðaskáld og í grein í Tímariti Máls og menningar 1981 veltir Helga Kress fyrir sér hvernig á því standi:

 

„Það er ekki gott að segja hvað veldur þessu fálæti. Skyldi það vera vegna þess að skáldið er kona og sækir yrkisefni sín gjarnan í eigin reynslu, í heim hversdagsleikans, í líf kvenna og barna? Eða skyldi það vera vegna þess að skólar, æðri sem lægri, jafnt sem bókmenntasögur og lestrarbækur af öllu tagi, hafa lagst á eitt við að kenna okkur að konur séu annars flokks skáld? Eitthvað hlýtur að valda, því að víst er um það, að Þuríður Guðmundsdóttir er eitt albesta skáld sem við Íslendingar eigum í dag“.

 

Þuríður var þó síðar metin að verðleikum sem ljóðskáld og hafa nokkrir bókmenntafræðingar skrifað um ljóðagerð hennar. Þar má nefna að Helga Kress fjallar um ljóðabók Þuríðar, Það sagði mér haustið, í Skírni 1985. Sigurrós Erlingsdóttir skrifaði um ljóðabækurnar Það sagði mér haustið (1985) og Og það var vor (1980) í tímaritið Veru, 1986. Súsanna Svavarsdóttir skrifaði ljóðrýni í Morgunblaðið 1997 um eitt ljóða Þuríðar, "Blóm þagnarinnar", og líkti skáldkonunni sjálfri við blóm þagnarinnar í íslenskum skáldskap.

Ljóð eftir Þuríði hafa birst í blöðum og tímaritum, svo sem Lesbók Morgunblaðsins og Stínu, og í Perlum, úr ljóðum íslenskra kvenna 1998.

Árið 1997 hlaut Þuríður Bókmenntaverðlaun Guðmundar Böðvarssonar sem veitt eru framúrskarandi ljóðskáldum.

Nýjasta bók Þuríðar er Konan með slöngupennann, skáldverk um Heiðu sem lítur yfir líf sitt í fylgd völvu. Þar skiptast á ljóð og frásögn í atburðarás sem að nokkru leyti á sér fyrirmynd úr lífi höfundar.

Mynd: Lesbók Mbl, 28.7.2007