Helga Jónsdóttir∙15. október 2021
LJÓÐ VIKUNNAR - Hafljóð eftir Önu Mjallhvíti Drekadóttur
Ljóð vikunnar eru þrjú að þessu sinni og eftir skáldkonuna Önu Mjallhvíti Drekadóttur eða Önu Stanicevic. Skáldanafn Önu má skýra með því að hún er dóttir hinna serbnesku Snežönu og Dragans en nöfn þeirra útleggjast á íslensku Mjallhvít og Dreki. Í pistli sem Ana flutti á Rás 1 á þjóðhátíðardegi Íslendinga fyrir nokkrum árum tengir hún brúðkaupsdag foreldra sinna, 17. júní 1982, þeim sterku rótum sem hún hefur fest á Íslandi en hún segist vera „afkvæmi ástar sem fagnað var á fæðingardegi Íslands og aðdráttaraflið sem ég fann fyrir öll þessi ár dró mig hingað að lokum.“
Ana hefur tekið virkan þátt í íslenskri bókmenntasenu síðan hún fluttist til landsins og birt ljóð á ýmsum miðlum og í tímaritum; þar á meðal í Ós og Tímariti Máls og menningar. Árið 2017 kom út serbnesk þýðing hennar á Mánasteini eftir Sjón sem ber titilinn Mesečev kamen: dečak koji nikad nije postojao.
Tvö eftirfarandi ljóða, „Akkeri“ og „Hvernig á að eyða sumardegi“ hafa áður birst á vefnum Starafugli en ljóðið „Steypumót“ birtist hér í fyrsta sinn.
Akkeri
með berfættum dansi
mun ég heiðra hafmeyjusporin
flæða yfir
og aftur í rauða hafið
***
Steypumót
Skeljar safna kossum
eyrun hvíslum hafs.
Vatnið bleytir vangann
saltið kyssir strendur.
Öldurnar óska í hljóði
raddirnar öskra í hljómi.
***
Hvernig á að eyða sumardegi
að láta mýflugur borða sig í morgunsárið
rétt eins og maður lætur elskhuga
elska sig í skógi
elskov i skov
synda svo yfir haf
og dansa kvöldið burt á nöglum
á lítilli eyju án trjáa