Magnea Þuríður Ingvarsdóttir∙27. júní 2024
AÐ KVEÐA SÉR H LJÓÐ
Í síðustu viku kvaddi Sigrún Erla Hákonardóttir sér hljóðs með ljóðabók sinni.
Bókin heitir ,,Hljóð" og telur 95 blaðsíður og skiptast í óbundin og bundin ljóð. Ég settist niður og gluggað í hana einn eftirmiðdag og við áttum góða stund saman.
Sum ljóðin eru stutt og laggóð
,,Ég sit fullorðinlega/barn með heimþrá::/við brúsapallinn bíður amma/ljósin á traktornum/tvær stjörnur"
önnur lengri og flóknari.
Brothætt
þér finnst ef til vill
að ég haldi fjarlægð
faðmi laust
gefi ekki kost á innileika
það er vegna þess
að múrinn er brothættur
í rauninni aðeins þunn skel
ég óttast
að ef nándin verður of mikil
muni skelin brotna
múrinn hrynja í þúsund mola
brjótast út angist mín, sorg og kvíði
ég verði enn berskjaldaðri
það vil ég ekki leggja á þig
en þú mátt vita
að hjarta mitt er fullt af þakklæti
til þín.
sum um stríð
Vopnahlé
Þeir börðust í návígi
allan daginn
horfðustu í augu
sumir þeirra ungir
og enn mjúkir um vanga
hrópa á mæður sínar
upp úr svefni
kvein þeirra berast heim
um óravíddir hugans.
Önnur bundin
I
Áður en þú sofnar
sænginni á
kveða skal ég þulur
þar til lokast brá.
Sofðu og gleymdu
gnauði á skjá
láttu þig dreyma
um dægrin blá
Einu sinni las ég
í lifsins fornu bók
sögur þær um undrin
sem enginn frá mér tók.
Dvegur bjó í hamri
og huldufólk í mó
náttröll í helli
og hafmey í sjó.
og öll notalega.
Takk fyrir þessa kvöldstund Sigrún.