Haust eftir Kristínu Ómarsdóttur
Ljóð dagsins er Haust eftir Kristínu Ómarsdóttur. Það birtist í ljóðabókinni þerna á gömlu veitingahúsi sem kom út árið 1993 og nú aftur í ljóðasafni skáldkonunnar sem kom út á dögunum.
Haust
Laufin eru fallin og stólarnir eru dánir
það er komið haust
ég hringi svo oft í þig því það er komið haust
sendiferðabíllinn temur sér þolinmæði og
bíður fyrir utan gluggann
stundum horfumst við í augu
hann sýnir mér aldrei ónærgætni
auðvitað er bíllinn hvítur því það er komið haust
ég setti sum augnablikin í glösin hér
en sum augnablikin skildi ég eftir á förnum vegi
vonandi finnur þau einhver
en glösin fá að standa hér
eitthvað lengur
því það er komið haust
rek mig á það
komið haust
veit ekki hvernig mætti merkja það
með stjörnu eða krossi
exi
laufi
spurningarmerki
hvernig merkir maður haustið?
með þér
með mér?
með þér
merkimiði haustsins?
í hvaða líki: *+lauf?exis
?
exis
x
það er komið haust
ég mátti svosem vita það
sankallað haust með haustbragði
mátti vita það
hvað hafði ég svosem til máls míns?
hringdi aldrei í þig?
nei það er komið óumflýjanlegt
bráðlegt haust
sendiferðabíllinn opnar rösklega
á sér dyrnar og lítur við
glugga mínum
(Kristín Ómarsdóttir: Ljóðasafn, bls. 130-131)