SKÁLD.IS

Konur skrifa um konur sem skrifa

Soffía Auður Birgisdóttir 4. desember 2017

Elísabet Gunnarsdóttir og Hildur Hákonardóttir tilnefndar til Íslensku þýðingarverðlaunanna fyrir Wa

Elísabet Gunnarsdóttir og Hildur Hákonardóttir tilnefndar til Íslensku þýðingarverðlaunanna fyrir Walden eða Lífið í skóginum eftir Henry Dav­id Thor­eau

Elísabet Gunnarsdóttir og Hildur Hákonardóttir voru meðal þeirra sem voru tilnefndir til Íslensku þýðingarverðlaunanna í ár, fyrir þýðingu sína á hinu klassíska verki Walden eða, Lífið í skóginum eftir bandaríska náttúruheimspekinginn Henry Dav­id Thor­eau sem bókaútgáfan Dimma gefur út. Í Walden lýsir Thoreau reynslu sinni af einföldu lífi í faðmi náttúrunnar og tekur mið af árstíðunum í lýsingu sinni á mannlegum þroska. Hér er ofið saman minningum og andlegri leit og lengi hefur verið litið á verkið sem lykilverk á sviði náttúruheimspeki og náttúruverndarbókmennta.

„Þar sem ég bjó og það sem ég lifði fyrir“ Haustið 2011 hélt Hildur Hákonardóttir sýningu í Listasafni ASÍ undir yfirskriftinni „Þar sem ég bjó og það sem ég lifði fyrir“ en það er heitið á öðrum kafla bókar Thoreau. Sýningin var tileinkuð Thoreau og hugmyndafræði hans. Í tengslum við sýninguna var haldið málþing þar sem þær Hildur og Elísabet ræddu um þýðinguna sem þær voru þá að vinna að. Íslenska þýðingin hefur auk frumtextans að geyma teikningar eftir Hildi og eftirmála eftir þýðendurna.

Eitt af höfuðverk­um banda­rískra bók­mennta Um þýðingu Elísa­bet­ar og Hild­ar á Wald­en seg­ir í um­sögn dóm­nefnd­ar: „Wald­en er eitt af höfuðverk­um banda­rískra bók­mennta og segja má að hún marki upp­hafs­spor í vest­rænni hugs­un um nátt­úru­vernd og sam­band manns og nátt­úru. Sam­vinnuþýðing Elísa­bet­ar Gunn­ars­dótt­ur og Hild­ar Há­kon­ar­dótt­ur er ákaf­lega vel heppnuð og fang­ar 19. ald­ar stemn­ingu og tær­leika þessa klass­íska texta á sér­lega vandaðri ís­lensku án þess að vera gam­aldags. Eft­ir­mál­ar og skýr­ing­ar þýðenda bera vott um ígrundaða vinnu og teikn­ing­ar Hild­ar gefa bók­inni aukið gildi. Að auki má taka fram að bók­in er mjög fal­leg­ur prent­grip­ur.“