Gríma/Masked - Vala Hafstað
Ljóð vikunnar er að þessu sinni tvítyngt, bæði á íslensku og ensku. Það er eftir Völu Hafstað og birtist í nýútkominni ljóðabók hennar Eldgos í aðsigi/Imminent Eruption. Sæmundur gefur út.
Vala Hafstað bjó í Bandaríkjunum í þrjá áratugi áður en hún fluttist aftur heim árið 2013. Eldgos í aðsigi/Imminent Eruption er önnur ljóðabók hennar, en hún hefur einnig birt fjölda ljóða á netinu. Í þessari tvítyngdu bók lýsir Vala umskiptunum frá bandarísku úthverfi í íslenskan veruleika þar sem óbeisluð náttúruöflin endurspegla oft lífið sjálft. Það eru umbrotatímar, en bjartsýni Völu og kímnigáfa halda alltaf velli.
Myndina tók Páll Kjartansson ljósmyndari.
Gríma
Að koma heim eftir þrjátíu ár
er eins og að mæta á grímuball
ég rýni í andlitin
eitt af öðru
reyni að geta mér til um
hver sé bak við hvaða grímu
í huganum dreg ég hrukkurnar frá
geri andlitslyftingu
þykki hárið
lita það kannski
íhuga svo útkomuna
stundum kemur brosið upp um þig
eða göngulagið
hugsanlega röddin
jafnvel augnatillit gæti nægt
en af hverju heilsar mér enginn?
kannski er það gervið
sem gerir mig ósýnilega
ég er fortíðardraugur
Masked
Coming home after thirty years
is like attending a costume party
I look at the faces, one by one
trying to imagine
who is behind each mask
in my mind, I subtract the wrinkles
perform a facelift
add some hair
or dye it
envisage the outcome
sometimes a smile
will give away your identity
sometimes your gait
or, possibly, your voice
even a glance might do
how come nobody greets me?
maybe my costume
makes me invisible
I’m a ghost from the past