Steinvör Sighvatsdóttir
Í Skáldatali Eddu eftir Snorra Sturluson er Steinvör, húsfreyja á Keldum á Rangarárvöllum (d. 17. október 1271) nefnd en hún var bróðurdóttir Snorra; dóttir Sighvats á Grund og Halldóru Tumadóttur Kolbeinssonar. Hennar er víða getið í heimildum og í Íslendingasögu eftir Sturlu Þórðarson er hennar getið að góðu einu. Af skörungsskap hennar fara þar margar sögur og hafði hún örlög þjóðarinnar eitt sinn í hendi sér og hvikaði hvergi.
Hálf draumvísa er tilfærð eftir Steinvöru, annar kveðskapur er týndur. Talið er að hún hafi samið lofkvæði um Gaut á Mel, sem var vinur Hákonar gamla, Noregskonungs en það mun glatað.
Fyrir Örlygsstaðabardaga dreymir Steinvöru að hún þykist stödd úti og komin í eyðitröð þar sem hún sér mannshöfuð liggja á garði og kvað:
Heimild:
Guðrún P Helgadóttir 1995. Skáldkonur fyrri alda.