SUMARIÐ, ER ÉG SÁ ÞIG FYRST
Nýtt kvennablað var íslenskt tímarit sem gefið var út á árunum 1940-1967. Guðrún Stefánsdóttir frá Fagraskógi stofnaði tímaritið ásamt þeim Jóhönnu Þórðardóttur og Maríu Knudsen. Í upphafi voru þær þrjár í ritstjórn blaðsins en eftir að Jóhanna og María féllu frá stóð Guðrún ein að ritstjórn þess. Fyrsta tölublaðið kom út þann 19. júní árið 1940.
Í Nýja kvennablaðinu birtust oft kvæði og sögur eftir konur. M.a. var skáldsaga Guðrúnar frá Lundi, Afdalabarn, framhaldssaga í NK. Í tölublaðinu sem út kom í mars-apríl, 6. árg. 1945, birtist þetta fallega ljóð eftir Höllu (Lovísu) Loftsdóttur. Halla sendi frá sér eina ljóðabók um ævina, Kvæði 1975.
SUMAR
Bráðum lifna blöð á kvist,
býr sig fold í skart.
Sumarið, er ég sá þig fyrst
var sólríkt og bjart.
Sumarið, er ég sá þig fyrst
var sungið í lund
yndi hvíslaði andvarinn
um aftanstund
Sumarnóttin mig signdi hljóð,
heyrði ég huldulag,
þá söng ég mitt fyrsta sumarljóð,
og syng það enn í dag.
Húmar um fold og hljóðnar lag,
hverfa vonir og menn.
Ég sá þig fyrst um sumardag,
það sumar varir enn.
Þó að blikni blöð á kvist
og björkin felli skart,
sumarið, er ég sá þig fyrst
er sífellt bjart.
