Guðrún frá Lundi
Guðrún Baldvina Árnadóttir fæddist 3. júní 1887 á Lundi í Stíflu í Fljótum og kenndi sig við þann bæ. Hún skrifaði mikið sem barn og unglingur en ekkert þann tíma þegar hún var húsmóðir í sveit. Eftir að hún fluttist á Sauðárkrók tók hún til við að skrifa á ný og kom fyrsta bók hennar út árið 1946 – þegar Guðrún var 59 ára. Það var fyrsta bindi Dalalífs, fimm binda skáldsögu sem átti eftir að verða hennar þekktasta verk. Eftir það sendi hún frá sér eina bók á ári allt til ársins 1973, nema árið 1969. Hún skrifaði því alls 26 bækur á ritferli sínum en sögurnar eru færri því sumar komu út í nokkrum bindum.
Guðrún sótti efnivið sinn í íslenskt sveitalíf og allar bækur hennar utan einnar gerast í sveit, flestar um eða upp úr aldamótum 1900. Bækur Guðrúnar nutu framan af lítils álits meðal bókmenntafræðinga og gagnrýnenda en þær hafa lifað og ætíð átt sér dygga aðdáaendur.
Guðrún lést árið 1975.
Nánari umfjöllun um Guðrúnu frá Lundi má m.a. finna á Vísindavefnum
Ritaskrá
- 1946–1951 Dalalíf (1: Æskuleikir og ástir, 2: Alvara og sorgir, 3: Tæpar leiðir, 4: Laun syndarinnar, 5: Logn að kvöldi)
- 1950 Afdalabarn
- 1952–1954 Tengdadóttirin (1: Á krossgötum, 2: Hrundar vörður, 3: Sæla sveitarinnar)
- 1955 Þar sem brimaldan brotnar
- 1956 Römm er sú taug
- 1957 Ölduföll
- 1958 Svíður sárt brenndum
- 1959 Á ókunnum slóðum
- 1960 Í heimahögum
- 1961–1963 Stýfðar fjaðrir (3 bindi)
- 1964 Hvikul er konuást
- 1965 Sólmánaðardagar í Sellandi
- 1966 Dregur ský fyrir sól
- 1967 Náttmálaskin
- 1968 Gulnuð blöð
- 1970–1973 Utan frá sjó (4 bindi)
